“Wat er nog nooit in de geschiedenis is voorgekomen en in de toekomst ook wel niet licht meer gebeuren zal, heeft Ravenswaaij woensdagavond 16 mei beleefd. Op de wei tegenover ’t café Fürmann heeft een Engelsch team een voetbalwedstrijd gespeeld tegen een gecombineerd elftal uit de dorpen Beusichem, Zoelmond en Ravenswaaij. Ravenswaaij is dus getuige geweest van een internationale wedstrijd. We wisten wel, dat de Tommies, die de Tweede Wereldoorlog voor ons wonnen, ook dezen wedstrijd zouden winnen, doch dat deed er weinig toe. ’t Was prettig als vrije Hollanders een match te kunnen bijwonen en te mogen spelen. De wedstrijd is in de beste verstandhouding gespeeld. Op ’t veld, waar ’t gras wat hinderlijk was voor de spelers, had ook ’t Beusichemse muziekcorps ‘Excelsior’ plaats genomen. Veel, heel veel menschen waren gekomen om dezen nooit te vergeten wedstrijd bij te wonen. Ook veel Tommies, die ’t veld goed in orde hadden gebracht, waren er. Zij waren goede gasten en hebben ’t muziekcorps op bier en sigaretten onthaald. De stemming liet niets te wenschen over. We weten heel best dat ’t onze Nederlandsche ploeg aan uithoudingsvermogen ontbrak en dat we met 6-1 verloren, doch wat deed ’t er toe. ’t Was alles even prettig. ’t Was werkelijk geen kunst om ‘a good loser’ te zijn. Ook sloot onze voorhoede niet, ’t gaf nog niets. We deden ons best en hadden plezier, we waren blij. Nooit zal een voetbalwedstrijd met zoveel genoegen zijn bijgewoond. Een internationale nog wel. Keeper Cornelissen heeft veel goed werk verricht en veel gevaarlijke ballen gekeerde en de zwoegende back van Mourik belooft eveneens veel. Met zulke spelers is een elftal op te bouwen. Ze gaven goed partij.
Gelijk het bij internationale wedstrijden gebruikelijk is, werden vooraf de volksliederen van beide landen gespeeld. Daarna zijn de Engelsen door den heer Knegtjens in hun moedertaal hartelijk toegesproken en verwelkomd. Vervolgens verrichte de plaatselijke commandant van het BS-commando te Beusichem, dhr. A.C. Beynen, den aftraf. Beter sportsman kon men daarvoor moeilijk bedenken, den oprichter van ons zwembad en houder van een Olympisch roeikampioenschap.
Rust ging in met 2-1 voor Engeland. Na ‘beertime’ konden de Hollanders er niet meer tegenop en bleef Engeland voortdurend in den aanval. Vooral hun voorhoede sloot hechter dan de onze en ontwikkelde een beter samenspel. Er is 2x30 minuten gespeeld. Toen de scheidsrechter ’t einde blies en ‘three cheers for England’ weerklonken, heeft de heer Knegtjens de Engelschen als herinnering een zilveren gulden aangeboden met de beeltenis of ‘our beloved Queen’. Voorwaar een mooi idee in deze dagen, wat een verschil in onze rijke dagen, toen een zilveren gulden even veel waard was als ’t papiergeld.
Tennslotte speelde de muziek nog menig vaderlandsch lied en is in ’t café Fürmann de feest- en vredes-vreugde voortgezet. ‘The Dutch captain’ is er hoffelijk ontvangen en per auto thuisgebracht.
Bron: Geschiedenis van 1940-1945. We zijn dankbaar dat Beusichemmer Meyns van Dijk ons op dit verhaal attent maakte.
